Zapiski babci i Zapiski dziadka. Wspomnienia dla moich wnuków.

Kiedyś upiekłam pyszne muffinki. Chłopcy się nimi zajadali  za chwilę Dominiś powiedział do mnie "A czy jak już będziesz babcią to będziesz takie piekła dla moich dzieci?". Zrobiłam wielkie oczy i ucieszyłam się na te słowa. Kiedyś marzyłam o tym aby być mamą. Byłam wtedy małą dziewczynką. Dziś jak patrzę na to jak szybko rosną dzieci marzę o tym, aby być kiedyś babcią. Marzę aby się zestarzeć u boku mojego kochanego męża i razem z nim być babcią i dziadkiem :)
Wczoraj dostaliśmy przesyłkę z Zapiskami babci i Zapiskami dziadka. Zamówiłam je jak tylko ukazała się ich zapowiedź. Przeglądając te albumy uśmiechałam się i wspominałam swoje dzieciństwo oraz swoich rodziców i dziadków.

Te Zapiski to idealny prezent dla  babć i dziadków naszych lub naszych dzieci.
Moi dziadkowie niestety już nie żyją, ale udało mi się zachować trochę wspomnień po nich.
Kiedyś  pojechaliśmy do babci z dyktafonem i zadawałam jej różne pytania dotyczące jej rodziców, rodzestwa, rodziny. Robiłam to bardziej pod kątem drzewa geneaologicznego i żałuję, że nie miałam ściągawki w postaci tak wspaniale wydanych zapisków,bo z pewnością ułatwiły by mi sprawę. Na pewno babcia by w nich nic zapisała, bo ręka jej się strasznie trzęsła, ale mogłabym zadać jej pytania z książki i sama je spisać.

Nagrałam wtedy babcię jak śpiewała kilka piosenek z mojego dzieciństwa.
Babcie Celinkę najbardziej pamiętam z kuchni bo to tam spędzała najwięcej czasu. To ona robiła najpyszniejsze pierogi z jabłkami, prażuchy, krupnik na cielęcince z płatkami owsianymi czy ciasto drożdżowe. Była wspaniałą kucharką.
Babcia Stasia robiła najwspanialsze kompoty truskawkowe, mielone i schabowe, a kiedy do niej przychodziłam zawsze ucierała mi kogiel mogiel z kakao:)
Babcia Celinka zabierała nas na łąke, rozkładała koc, a my z kuzynkami zbierałyśmy kwiatki, a ona zaplatała nam z nich śliczne wianuszki. Sama też uwielbiam robić wianki:)
Babcia Stasia czasem szyła na maszynie, a ja wychodziłam od niej ze ścinkami przeróżnych materiałów, z których później szyłam ubranka dla lalek
Z dziadków pamiętam tylko Ludwika, który był stolarzem. Robił przepiękne miniaturowe domki z drewna, a najbardziej uwielbiał las i przyrodę. To z nim i babcią Celinką jeździliśmy na jagody i borówki, z których babcia robiła nam później pierogi, makaron z jagodami czy ciasto drożdżowe.
Jeżeli wiemy, że dziadkowie nasi lub naszych dzieci i tak nie spiszą tu swoich wspomnień, to możemy przygotować z nimi wywiad, a później sami spisać do tych albumów to co od nich usłyszeliśmy.
Ta książka pomoże uporządkować te wspomnienia. Znajdują się tu także miejsce na fotografie.
W spisie treści znajdują się takie zagadnienia jak:
Drzewo geneaologiczne
O mnie
Moi rodzice
Dziadkowie od strony mamy
Dziadkowie od strony taty
Szkoła
Dorastanie
Studia/praca
Twój dziadek i ja
Moje dzieci
Twoja mama/twój tata
Moje wnuki
Inne wspomnienia

Tak przeglądając te albumy stwierdziłm, że aby kiedyś odpowiedzieć swoim wnukom na te pytania trzeba by sobie te swoje wsponienia też uporządkować np. te dotyczące dzieciństwa (ulubione zabawki, koledzy, koleżanki), dorastania (marzenia, przyjaźnie) itd.
Książka jest wydana bardzo przejrzyście i estetycznie i jestem zachwycona okładkami.

Zapiski babci. Wspomnienia dla moich wnuków do kupienia tutaj.

Zapiski dziadka. Wspomnienia dla moich wnuków tutaj.

20 x 23 cm
twarda oprawa
64 strony
Wydawnictwo ZAKAMARKI

Dziękuję za wszystkie ciepłe komentarze i maile dotyczące poprzedniego wpisów. Uśmiech nie schodził mi z buzi czytając je. Dziękuję Wam! Dostałam też kilka maili od czytelniczek anonimowych, które są ze mną prawie od początku. Cieszę się, że chcecie się ze mną podzielić swoim życiem.
A jeśli macie ochotę podzielić się Waszymy wspomnieniami dotyczącymi Waszych dziadków to chętnie poczytam:)
Ciepło Was pozdrawiam!