Noworoczne kadry

Kochani!
Nowy rok skłania do refleksji nad tym co było, i nad tym co nadchodzi.
Dla mnie to był dobry rok i mam nadzieję, że nowy nie będzie gorszy. Kiedy myślę o blogu, to myślę przede wszystkim o Was, o moich czytelnikach. Jestem pełna wdzięczności za Waszą obecność, dobroć i ciepło.
Dziękuję Wam za to, że zaglądacie tutaj, czytacie i pozostawiacie komentarze, mimo, że mnie w tych komentarzach mało. A jeszcze bardziej dziękuję Wam za wszystkie maile, telefony, listy, paczuszki i inne dowody sympati i pamięci. Zakładając tego bloga nie sądziłam, że zrodzą się tutaj przyjaźnie. Miałam nadzieję poznać nowe, ciekawe osoby, ale nie sądziłam, że to pójdzie w tak dobrym kierunku.
Dziękuję Wam za to dobro, które wysyłacie. Na większość maili starałam się odpisywać. Kilka, zostało przekierowanych przez bloggera, na adres mailowy, na który zakładałam bloga, a przyznam, że tam zaglądam bardzo, bardzo rzadko i odkryłam je bardzo późno.
Wiem, że nie spełniłam oczekiwań odpisując na niektóre maile, ale tak jak pisałam jestem tylko, albo aż mamą, a nie psychologiem. Kilka maili było przepełnionych bólem, cierpieniem, ale i nadzieją, bardzo mi przykro, ale życzę tym osobom, aby nadzieja nieustawała i była pachnąca i zielona jak świateczne drzewko.
 Miałam wiele okresów kiedy blogowanie było dla mnie męczące. Kilka razy chcialam zrezygnować z prowadzenia bloga, zwłaszcza jak u mnie pojawiała się blogowa cisza.
Cieszę się, że tego nie zrobiłam!!!
Dokładnie 18 stycznia 2011 roku zamieściłam swój pierwszy wpis. Za kilkanaście dni blog będzie obchodził swoje czwarte urodziny, a ja już dzisiaj przy okazji tych Noworocznych podsumowań pragnę Wam podziękować za te 4 lata i cieszę się ogomnie na ten kolejny rok.
Życzę Wam aby był on pełen pięknych dni, przeżywanych radośnie, zdrowo i zwyczajnie dobrze. Życzę Wam abyście w tej zwyczajności potrafili odkrywać piękno i małe cuda, których często nie potrafimy dostrzec. Życzę również aby rozwiązały się Wasze prolemy dotyczące wychowania dzieci, rodzinne oraz dylematy nad podjęciem lub powrotem do pracy.
My pozostajemy nadal w klimacie świątecznym. Sylwestra spędziliśmy z przyjaciółmi i ich dziećmi. Udało nam się nawet wspólnie przywitać Nowy Rok :)
Dzieci dzielnie wytrwały.

To nasze tegoroczne kartki z życzeniami, a ta śliczna powyżej jest od Kamili. Pozdrawiam Olę, która ta pięknie włączyła się w przesyłanie świątecznych życzeń:)
Czasem przychodzą do mnie przesyłki niespodzianki. Taką dostałam kilka miesięcy temu również od Kamili, a przed Mikołajem Ewa, która sama nie prowadzi bloga przysłała mi pudełko z takimi pięknymi dekorami, które przykleiłam do komody. Planuję jeszcze uchwyty jakieś do niej zamątować.

Świecznik kryształowy również od Ewy. a maleńka śliczna latarenka od mojej kuzynki Julii :)

Moja sąsiadka obdarowała mnie taką ogromną foremką śnieżynką.

Nie miałam jeszcze okazji jej wypróbować. Bardzo mi się podoba. W tym roku puszki szybko opróżniły się z ciasteczek.

W Nowym Roku mam zamiar więcej zdrowych rzeczy przygotowywać. Mam już inspirację, o której wkrótce napiszę.

W te święta oprócz pierniczków nie obfotografowałam żadnych świątecznych przysmaków.

Nasz choinka z każdym rokiem coraz bardziej obweszona. Przed świętami byłam w kwiaciarni i pani z panem wynosili z niej piękną i okropnie drogą choinkę. Zachwyciałam się jej przybraniem, ale zdecydowanie bardziej niż te wystylizowane wolę naszą. Z roku na rok przybywa ozdób, a to dlatego, że staramy się każdego roku kupić chłopcom jakąś wyjątkową ozdobą. Na tegoroczne święta udało nam się zrobić długaśny łańcuch, któy dla mnie jest najbardziej wyjątkową ozdobą, bo robioną całą rodziną.

Pomysł na wyjątkowe coroczne ozdoby zrodził się podczas naszego pierwszego Bożego Narodzenia, w które to braliśmy Ślub. W tym roku będziemy świętować naszą 10 rocznicę ślubu.
A to nasze pierwsze ozdoby, które stanowiły dekorację na ścianie na sali weselnej.

Drugie Boże Narodzenie spędzaliśmy już w trójkę. Dominiś dostał od nas konika po prawej stronie, a ten po lewej był jedną z kolejnych ozdób.

Mam wielki sentyment do koników:)

Na choince wisi też kilka starych ozdób, o których wspominałam tutaj.

Uwielbiam ozdoby choinkowe i chyba nie długo będziemy musieli mieć więcej choinek :)

Chłopcy mają jeszcze kilka dni wolnego. Mnie udaje się wygospodarować trochę czasu na książkę, która wciągnęła mnie bardzo.

Dziękuję Wam jeszcze raz ogromnie i ciepło pozdrawiam!
Iza