Kadry sierpniowe

Sierpień już za nami, a ja dopiero dziś przewróciłam katki w kalendarzach.
Tyle się działo w tym pięknym miesiącu, że nie mogę nie napisać o kilku rzeczach.
Jak już wiele z Was wie z bloga Asi, miała miejsce u nas sesja zdjęciowa do magazynu Moje Mieszkanie.
Maila z zapytaniem o sesję dostałam już ponad dwa lata temu, ale wtedy nie byłam na to gotowa. Nadal nie jestem gotowa na sesję całego domu, ale zgodziłam się na kuchenną.

Specjalnie na tę okazję kupiłam kwiaty. Rzadko to robię. Najczęściej w wazonie mam kwiaty zebrane na spacerze, z mojego "ogródka", podarowane od sąsiadki lub przywiezione z czyjegoś ogródka podczas odwiedzin.
Zazwyczaj wracam z załadowanym bagażnikiem, gdy jadę do mojego rodzinnego miasta. Tam robię maraton odwiedzinowy. W jednym dniu potrafię odwiedzić mamę, chrzestną, kilka cioć i kilka kuzynek.
Tak było po naszym powrocie z wakacji. Z moją Chrzestną poszłam do jej sąsiadki - Pani Grażynki, od której dostałam przepiękny bukiecik lawendy. Wisi przy kalendarzu i przypomina mi ten dzień, gdy zaprowadziła mnie do swojej pięknej kuchni. Pani Grażynka podobnie jak moja Chrzestna przpięknie szydełkują i mogłam podziwiać jej dzieła.
Mam szczęście do wspaniałych ludzi, których spotykam. Tak było również z Asią.

Nasza kuchnia pojawi się w cyklu "Skarby z kuchennej szafy" i będzie ją można zobaczyć dopiero w przyszłym roku.

Przed przyjazdem Asi spędziłam całą noc w kuchni;)

Najmilsze z całej sesji było to, że mogliśmy poznać Asię, która jest bardzo energiczną, radosną i pełną pasji kobietą.
Dziękujemy Asiu za spotkanie i sesję i serdecznie pozdrawiamy!!!

Wśród sierpniowych gości już w ostatnim tygodniu wakacji były dwie dziewczynki. Jedna już nastolatka:)
Dziewczyny pomagały mi w kuchni i miały z tego wielką radość.

Piekłyśmy babeczki, bułeczki, pizze i robiłyśmy cukrowe ozdoby.
Dziewczyny były u nas na nie całe trzy dni, ale chłopcy do dziś wspominają te odwiedziny i ciągle opowiadają kawały, któe usłyszeli od Marysi. Młodszą, ośmioletnią  Kasię podziwiam za wytrwałość. Robienie ozdób cukrowych zajęło nam ponad trzy godziny, a ona wiernie stała przy mnie i wykrawała.
Zrobione i wysuszone ozdoby planują wykorzystywać do ozdabiania babeczek, które Marysia nauczyła się sama piec.
Ja przy okazji też zrobiłam sobie kilka kwiatuszków, które nie raz juz mi się przydały.
Ostatnio dostałam telefon od kuzynki, z prośbą o upieczenie tortu, na następny dzień, na 10 rocznucę ślubu.

                

                             
Takie gotowe ozdoby przydają się idealnie. Miałam już zrobione serduszka, dorobiłam tylko 10 i listki, przy okazji robienia masy, na pokrycie całego tortu.

W tym roku, zabrałam się, po dwu letniej przerwie za robienia przetworów.
Wybrałam z garażu nalepsze słoiki, dokupiłam część nowych nakrętek i trochę nowych słoików.
Robienie przetworów daje mi dużo radości.

Czy znacie może pieczonki? Myślałam kiedyś, że wszyscy w Polsce je znają, ale myliłam się.
Gdy poszłam do liceum, do którego chodziły osoby, z różych stron Polski, mało kto wiedział co to takiego. Niektórzy znali je pod inną nazwą np. Prażonki.
Na zakończenie wakacji, razem z innymi mamami, z któymi prowadzimy tzw. Klub Maluch, zorganizowałyśmy pieczonki i dyskotekę dla dzieci.
Myszę przyznać, że impreza udała się fantastycznie. Nawet nie sądziłam, że tyle dzieci przyjdzie.
Pieczonek zrobiliśmy 4 garnki i wyszło w sam raz. Wspaniałe i pełne energi okazały się babcie dzieciaczków, które widać, że również czerpią radość z tych spotkań.
Pieczonki smakowały PRZEPYSZNIE!
Ja często robię domową wersję pieczonek, zwłaszcza w piątki z siadłym mlekiem.

Po tej imprezie postanowiłam, że koniecznie musimy sobie kupić garnek żeliwny do pieczonek.

W czasie wakacji miałam rónież przyjemność spotkać się z moimi przyjaciółkami z liceum - z Julią i Eweliną, z którą mieszkałam przez 3 lata liceum:)

Podobnie jak w zeszłym roku spotkałyśmy się z Kasią z bloga Dom na wygnanku. Mam nadzieję, że Kasia wkrótce wróci do blogowania!!! Tym razem całą rodzinką pojechaliśmy do Dąbrowy Górniczej. Zostawiliśmy samochód w Będzinie i nad Jezioro Pogoria pojechaliśmy rowerami. Nie tylko my, ale nasze rodzinki również ucieszyły się z tego spotkania.

Dziękuję za te wszystkie spotkania, za Wasze maile i telefony.
Nasz dom w czasie wakacji często gościł wspaniałe osoby. Najwięcej gości było tych najmniejszych, czyli przyjaciół chłopców ze szkoły, przedszkola, kuzynów i kuzynek.
To były wspaniałe wakacje i takie pozostaną w naszych wspomnieniach. Teraz wybieram zdjęcia do wydrukowania, by móc odgrzewać te wspomnienia w nadchodzące jesienne dni.
Już prawie za nami pierwszy tydzień szkoły i jak na razie jest bardzo dobrze.
Pozdrawiam Was serdecznie!