O pracy i pasji

"Dobrze jest znaleźć sobie hobby, które tak człowieka wciąga, i sprawia, że z radością czeka się na kolejny tydzień, zamiast ponuro liczyć dni".    Cecelia Ahern

                               

Oracz teraz prosi: mów nam o pracy.  A on rzekł: Pracujesz by dotrzymać kroku ziemi, by sprostać rytmowi jej duszy. Bowiem trwać w bezczynnie, to stać się obcym wiośnie i latu,  zimie i jesieni; to wypaść z orszaku wielkiej życia procesji, co w  majestacie i dumnym poddaniu kroczy ku nieskończoności. 

Gdy pracujesz stajesz się fletnią, przez której serce płynący szept godzin  zmienia się w muzykę. Któż z was chciałby pozostać bezmowną i niemą wikliną, gdy wszystko inne śpiewa wspólną pieśń?  

Powtarzano wam zawsze, iż praca jest przekleństwem, a trud nieszczęściem. A ja wam powiadam, iż pracując spełniamy cząstkę najdalszego marzenia ziemi, przeznaczoną nam od zarania wieków, gdy się zrodziło owo marzenie. Gdy trudzisz się zaiste miłujesz życie prawdziwie; a ukochać życie przez trud, to przeniknąć w jego najgłębszą tajemnicę. 

 Lecz jeśli w waszym cierpieniu, narodziny zwiecie męką, a podtrzymywanie ciała klątwą, - na czele wam wypisaną, - tedy wam rzekę, iż tylko w pocie czoła waszego zdołacie zeń zetrzeć ów wypisany znak. 

 Powiadano wam również, że życie jest mrokiem, a wy w znużeniu waszym powtarzacie jak echo to, co niegdyś znużeni byli wyrzekli. A ja wam powiadam, że życie jest naprawdę mrokiem, tylko, gdy mu braknie wewnętrznego pędu; a ten jest ślepy, gdy nie towarzyszy mu wiedza, a wszelka wiedza jest próżna bez pracy, a każda praca jest pusta i daremna, jeśli w niej niema miłości; lecz kiedy pracujesz z miłością, ze Sobą się wiążesz,  i z ludźmi, i z Bogiem jednoczysz. 

 Cóż to znaczy pracować z miłością? To odzież tkać nicią z własnego serca wysnutą, jakby umiłowanemu miała za szatę posłużyć; a dom budować z uczuciem serdecznym, jakby ukochany miał w nim  pomieszkanie znaleźć;  a w rolę ziarno rzucać z tkliwości ogromem, a plon zbierać z weselem, jakby nasz najdroższy miał tych plonów kosztować. To rzecz każdą, której dotknie ręka, tchnieniem naszego ducha przepoić, i wiedzieć, iż wszyscy błogosławieni umarli czuwają z nami pospołu. Nieraz słyszałem was mówiących, jakby we śnie: "ten, co rzeźbi w marmurze i własnej duszy kształt w kamieniu kuje, szlachetniejszy jest aniżeli ten, co ziemię pługiem orze; "a ów, co tęczę na płótno chwyta i na podobieństwo ją kształtuje człowieka, większy jest niźli ten, co sandały nam szyje”. A ja wam powiadam, nie we śnie a w pełni jawy południa, iż wiatr nie szumi bardziej słodkiej pieśni dla dębu-olbrzyma, jak dla najdrobniejszej z traw; i tylko ten jest wielki, który mocą swej miłości zmienia głos wiatru w jeszcze piękniejszą pieśń. 

Praca to miłość, która widzialny przybiera kształt. Więc jeśli nie zdołacie pracować z miłością, a jeno niechęć żywiąc i wstręt, tedy zaprawdę lepiej wam wszelką porzuciwszy pracę, usiąść w progu świątyni i wyciągać rękę po jałmużnę tych; co się trudzą radośnie. Bowiem jeśli obojętnie wypiekasz chleb, gorzkim on będzie i zaspokoi tylko pół głodu człowieka; a jeśli z narzekaniem winną tłoczysz jagodę, ono jad wsączy w wino. A choćbyś jako anioł śpiewał a nie kochał pieśni, tedy powiadam wam,  iż tylko znieczulasz słuch człowieka na głosy dnia i na szmery nocy. 

                                                                           K a h l i l G i b r a n - P r o r o k                                                         

Tak sobie dużo myślę ostatnio o pracy. Zdecydowanie praca mnie pochłonęła. Dzięki niej na nowo odkrywam swoje pasje. Odkąd pamiętam uwielbiałam rękodzieło, a teraz mam okazję swoje hobby przemieniać w pracę, która służy nie tylko mnie.
Z pewnością spełniam się w niej i daje z siebie każdego dnia bardzo dużo. Przypomniał mi się cytat z jednej z moich ulubionych książek i postanowiłam go tu przytoczyć.

Kochani pięknego tygodnia Wam życzę!