Piękny czas

Uwielbiam grudzień, za te wszystkie dni przygotowań i oczekiwania na Boże Narodzenie. To pracowity i bardzo twórczy czas. W Święta nie mamy okazji odpocząć bo trzeba podawać, przygotowywać posiłki, spotykamy się z rodziną i to jest bardzo intensywny czas, ale po świętach, a zwłaszcza po Nowym Roku odpoczywam. Cieszę się ogromnie. Mamy czas dla siebie. Wreszcie możemy nacieszyć się choinką. Chłopcy rozkładają sobie pod nią narzutę i czytają książeczki.

Tego ślicznego aniołka przysłała mi przed świętami moja czytelniczka. Ewuś - DZIĘKUJĘ!

Gramy w gry rodzinne, oglądamy filmy świąteczne, czytamy świąteczne książeczki, zwłaszcza te, których nie zdąrzyliśmy przeczytać w czasie adwentu, i tych, które pod choinką się znalazły. Ja mam czas wreszcie poczytać książkę, którą pożyczyła mi kuzynka. Jeśli ktoś lubi chrześcijańskie książki to gorąco polecam - jest piękna. Historia dążenia do pojednania 3 pokoleń kobiet babci, córki i wnuczki.

Mam czas na planowanie, czytanie cytatów, uzupełnianie zapisków w nowym kalendarzu.
MAM CZAS!

Bardzo lubię zapisywać pierwsze strony w kalendarzu. Mam nadzieję, że będzie on zapisany dobrymi wydarzeniami.
W poniedziałek uczestniczyliśmy w jednym takim. Był to Orszak Trzech Króli, który po raz pierwszy odbył się w mojej rodzinnej miejscowości. Chłopcy zachwyceni. Wraz z jednym z "Trzech Króli " maszerowaliśmy w koronach z mojej Szkoły Podstawowej, (do której chodziłam) pod Kościół, gdzie była krótka inscenizacja. Było zaskakująco dużo ludzi. Miło było popatrzeć na całe rodziny uczestniczące w uroczystych obchodach tego święta.

Dominiś jest ze mną w domu, z powodu zapalenia spojówek. Dziś naszła go wielka ochota na coś słodkiego. Wcześniej proponowałam, że może w sobotę zrobimy pączki, ale on miał ochotę od razu coś zrobić.
Wyciągnął książkę Grzegorza Kasdepke "Słodki rok Kuby i Buby" i postanowił zrobić ciasto czekoladowe.

Najpierw nie pozwalał mi wejść do kuchni, ale gdy nie wiedział jak włączyć kuchnię i rozpuścić czekoladę zawołał mnie do pomocy. Włączyłam kuchnię i chciałam zamieszać, ale wszystko chiał robić sam.
Założył sobie fartuszek :), wyciągnął najładniejsze rondelki :) i świetnie sobie radził. Miło było podglądać go przy pracy.

Wkroczyłam, gdy białko nie chciało się oddzielić od żółtka i gdy trzeba było wymieszać gorące składniki.
Ciasto wyszło przepyszne, choć lepiej byłoby zrobić je w kokilkach do sufletów, bo ciężko się je kroiło.
Zapach w kuchni cudowny i te umorusane buźki - widok bezcenny.

Zrobionego ciasta brak bo jeszcze ciepłe zostało ekspresowo prawie całe skonsumowane. Największą radością było poczęstowanie babci i dziadziusia, oraz zrobienie niespodzianki tatusiowi.
Dominiś zapisał przepis w naszym zeszycie z przepisami.

Książkę "Słodki rok Kuby i Buby", zamówiliśmy pod choinkę dla Dominisia. Odkąd chodzi do szkoły i ma podręczniki, których między innymi bohaterami jest Kuba i Buba czyta wszystkie książki tego autora. Wcześniej mieliśmy kilka z biblioteki, ale nie cieszyły się taką popularnością jak teraz. Uwielbia Mity, Bon czy ton oraz Awanturę do Kwadratu. teraz zamówilam mu Tu i tam z kUbą i Bubą oraz Słodki rok... Wszytskie polecam.

"Słodki rok Kuby i Buby" można kupić tutaj 

Autor: Grzegorz Kasdepke
Ilustrator: Ewa Poklewska-Koziełło
Oprawa: Oprawa twarda
Ilość stron: 96
Kategoria wiekowa: 7+

Ciasto wyszło smakowite, a na odsłodzenie zrobiłam sałatkę jarzynową. Przyznam, że po przedświąteczno - konkursowym maratonie musiałam odpocząć trochę od kuchni i od pieczenia. Dzisiaj Dominiś ubijając pianę westchną "ach przydałby się nam już ten robot". Dla tych co pytają w mailach nadal czekam na przesyłkę KitchenAida. Ma przyjść do końca stycznia więc czekam cierpliwie.
Pozdrawiam Was serdecznie i dziękuję za kolejne maile. Niektóre pytania bardzo często się powtarzają dlatego muszę przygotować kilka wpisów.
Miłego wieczoru!