Na dobry początek roku

Dziś post dla wytrwałych bo dużo czytania, a ja nie należę do tych co potrafią pięknie składać słowa w zdania. Będzie to post na podsumowanie roku z podziękowaniem dla Was.
Miniony rok był dla mnie cudownym rokiem. Dużo się działo. W styczniu założyłam bloga. To było dla mnie całkiem nowe doświadczenie. Zabrało mi trochę czasu zwłaszcza po nocach, ale dzięki temu zyskałam coś wspaniałego. Dziękuję Wam tutaj zaglądającym bo bardzo odmieniłyście moje życie. Zaczęłam trochę inaczej patrzeć na Świat, na ludzi i na przedmioty zwłaszcza te codziennego użytku. Czasem podobają mi się rzeczy na które wcześniej nie zwróciłabym uwagi tak jak ten imbryczek wyszperany w małym domku mojej cioci Józi.

W marcu wprowadziliśmy się do naszego domowego zakątka. We wrześniu Dominik poszedł do przedszkola, a w październiku zdałam egzamin prawo jazdy. To były fantastyczne wydarzenia, które niosły ze sobą wiele emocji i kosztowały wiele trudu i pracy, a prawo jazdy dodatkowo wiele nerwów.
Założenie bloga miało wielki wpływ na mnie i chcąc nie chąc na moich bliskich również.
To niesamowite doświadczenie poznać kogoś wirtualnie i się zaprzyjaźnić. Tak właśnie było z Sylwią. Jej blog był pierwszym odkrytym przeze mnie blogiem. Było to prawie 5 lat temu. Po urodzeniu Dominika byłam zarejestrowana na pewnym forum dla mam i tam znalazłam pewien piękny cytat dotyczący wychowania. Często zapisuję cytaty, ale ta strona zamknęła mi się i nie mogłam jej znaleźć. Zaczęłąm w wyszukiwarce wpisywać zapamiętane słowa i natrafiłam na blog Sylwi. Był to blog rodzinny, zwłaszcza o jej cudownej córeczce Zosi. Zaczytałam się i napisałam kilka słów w komentarzu. Później wysłałam maila i tak się zaczęło. Czasem pisałyśmy do siebie po dwa maile dziennie dzieląc się doświadczeniami, pomysłami i trudami wychowawczymi. Kiedy pisałam te kilka słów nie sądziłam, że kiedyś się zobaczymy. Sylwia z rodziną przeprowadziła się do nowego mieszkania i zaprosiła nas. Podczas naszego spotkania, zaprosiła nas na sylwestra. Dzieli nas ok. 120 km, ale to nie było przeszkodą. Później ona z rodzinką odwiedziła nas raz, później drugi. Uczestniczyłyśmy w takich rodzinnych uroczystościach jak roczek czy chrzest.
Drugą ciąże również przechodziłyśmy w podobnym czasie gdyż Hania córeczka Sylwi jest półtora miesiąca starsza od Nikusia. Sylwia wróciła do pracy więc nasz kntakt jest rzadszy, ale już oczekujemy na ich odwiedziny, które mam nadzieję, że wkrótce nastąpią.

Po jakimś czasie poszukiwałam w internecie czapeczek na słoiki i znalazłam blog Madzi z Rustic Home, a później Ani i jej ruderki oraz Asi z Green Canoe. To były pierwsze odkryte przeze mnie blogi wnętrzarskie i tak się zaczęło. Przez długi, długi czas tylko podczytywałam, aż znalazłam blog Madzi z Domku przy Wichrowych Wzgórzach (z Madzią nigdy nie umawiałyśmy się na spotkanie, dzieli nas ok. 60 km, a już spotkałyśmy się 3 razy przypadkiem i do tego dwa razy w Ikea), który jest dla mnie skarbnicą pomysłów na zabawy z dziećmi oraz blog Beatki z Lawendowego domu, w któym znajduję inspiracje i pomysły na gotowanie i pieczenie z dziećmi. One namawiały mnie do założenia bloga. Skusiłam się i wieloma obawami założyłam swojego bloga. Zwłaszcza bałam się krytyki bo nie potrafię zbyt ładnie ujmować w słowa tego co myślę i tego co chcę napisać. Ale odkąd prowadzę bloga tylko raz ktoś poprawiał moje błędy, a zapewne robię ich bardzo wiele bo rzadko czytam to co napisałam.
Jestem wdzięczna przede wszystkim za ludzi jakich poznałam przez pisanie bloga. Za tych, którzy również prowadzą blogi i mogę czerpać z ich inspiracji, jak i za tych którzy podczytują i czasem napiszą kilka przemiłych słów na maila. Często te słowa mnie bardzo wzruszają, podnoszą na duchu, dodają skrzydeł i czasem też onieśmielają. Są to zawsze przemiłe słowa.
Nigdy nie doświadczyłam w tak krótkim czasie tyle serdeczności i dobroci. Zawsze przyciągałam do siebie dobrych ludzi i wiem, że to jest moim darem. Czasem zastanawiam się jak mogłabym się odwdzięczyć. Staram się to robić ciepłym słowem na Waszych blogach, uśmiechem czy drobnym przedmiotem jaki mogę zrobić dla Was. Dostałam równiż kilka przemiłych przesyłek od cudownych dziewczyn. Karolina wiedziała, że lubię krateczkę więc przesłała mi koszulę, z której mogłam stworzyć abażur na lampkę i kilka innych dekoracji, a wśród nich te świąteczna, a u Madzi spodobały mi się mydełka robione przez nią własnoręcznie z lawendą i nagietkiem tylko zastanawiałam się gdzie tu nagietek zdobyć, a ona mi przesłała suszone płatki nagietka, nasiona i w dodatku mydełko. Od kochanej Alicji z bloga Arte Ego dostałam tomik Odgłos deszczu jej autorstwa. Dzięuję!!!
W ciągu tego roku miałam wielkie szczęście w wielu Candy organizowanym na Waszych blogach. Czasem dzień po diu udało mi się coś wygrać. Tak było z Candy u Iris i Syl.
Moje dzieci mają swoją biblioteczkę wyposażoną w wiele konkursowych książek. To niesamowite. W różnych zakątkach domu mam przedmioty od Was.
Dziękuję Wam!!!!
Początek tego roku też rozpoczął się wygraną tym razem w konkursie miesięcznika Moje Mieszkanie.
Oczekiwałam na numer w którym będę mogła podziwiać mieszkanie Agnieszki z lubianego przeze mnie bloga.
W gazecie był ogłoszony konkurs na kartkę świąteczną. Do wygrania był ekspres do kawy. Zaraz po Nowym Roku przyszło ogromne pudło, a w nim ekspres do kawy z półrocznym zapasem kapsułek kawy Tchibo.
Najbardziej się cieszę, że ma dyszę do spieniania mleka. Dzieciaki też się cieszą bo proszą o kakałko lub czekoladę ze spienionym mleczkiem.
Wielka była nasza radość tym bardziej, ze chociaż sami nie pijemy za wiele kawy to lubimy przyjmować gości, którzy zawsze chętnie proszą o kawę.
A to karteczka którą zrobiłam na konkurs.

Włożyłam w nią dużo serca i napisałam szczere życzenia. Było mi tym bardziej miło bo pisałam życzenia do redakcji mojego ulubionego miesięcznika.

A w czwartek kupiłam gazetkę, a tam prześliczny domek Kasi, która jest siostrą Mimi. Zakochałam się w nim. Piękne meble i obrazy cudownie ocieplają wnętrze. Polecam Wam ten numer.
Dzięki gazetce znalazłam też jakiś czas temu blog Karoliny z Villa Nostalgia. Uwielbiam go i cieszę się, że z Karolką mogłyśmy się zaprzyjaźnić.
Dziękuję Wam serdecznie i już na 18 stycznia przygotowyję dla Was niespodziankę. Do tej pory robiłam tylko konkurs piknikowy. To będzie moje pierwsze Candy z okazji rocznicy, w ramach skromnych podziękowań dla Was.
Pozdrawiam Was serdecznie i zapraszam na kawę ze spienionym mleczkiem.
Iza