Czerwcowe spotkanie i pierwsze truskawki.

Gdybym mogła od nowa wychować dziecko,
częściej używałabym palca do malowania, a rzadziej do wytykania.
Mniej bym upominała, a bardziej dbała o bliski kontakt.
Zamiast patrzeć stale na zegarek, patrzyłabym na to, co robi.
Wiedziałabym mniej, lecz za to umiałabym okazać troskę.
Robilibyśmy więcej wycieczek i puszczali więcej latawców.
Przestałabym odgrywać poważną, a zaczęła poważnie się bawić.
Przebiegłabym wiecej pól i obejrzała więcej gwiazd.
Rzadziej bym szarpała, a częściej przytulała.
Rzadziej byłabym nieugięta, a częściej wspierała.
Budowałabym najpierw poczucie własnej wartości, a dopiero potem dom.
Nie uczyłabym zamiłowania do władzy, lecz potęgi miłości.
Diane Loomans, "Full Esteem Ahead" (z książki G. Dryden, J. Vos "Rewolucja w uczeniu", s. 230)
To słowa które po urodzeniu Dominika przeczytałam na forum BabyBoom i po zamknięciu strony nie mogłam ich odnaleźć. Wpisałam w google fragmenty, które pamiętałam i pokazał mi się pewien blog. Było to moje pierwsze spotkanie z blogiem. To cudowne miejsce w sieci pełne górskich krajobrazów, zdjęć roześmianej pany Sofijki i głębokich rozważań na temat życia prowadziła Sylwia - Saga. Napisałam swój pierwszy komentarz, potem drugi, później maila pierwszego dugiego i tak zaczęłą się nasza znajomość. Maili było czasem nawet kilka. Było pierwsze spotkanie, które niosło ze sobą wielkie emocje i później kolejne. Szczerość, serdeczność i przyjaźń. Dzieli nas ponad sto km ale mimo to rodzinie się spotykamy. Byliśmy na roczku Zosi, a Sylwia z rodziną na chrzcie Nikusia. Były prawdziwe odręczne listy i ciepłe słowa. W drugiej ciąży chodziłyśmy już razem. Cztery lata temu Sylwia z Piotrem i Zosią była u nas w początkach ciąży z Hanią. Ja jeszcze wtedy nie wiedziałam, że pod moim sercem mieszka Nikuś. W ten weekend miałyśmy okazję znów się spotkać po dłuższej przerwie. Było to bardzo radosne spotkanie. Cztery lata temu też był czerwiec i zbieraliśmy w ogródku pierwsze truskawki. W sobotę Zosia i Nikuś do koszyczka zebrały kilka przepysznych truskawek. Miło spędziliśmy czas na piknikowaniu, grillowaniu. Nie zabrakło wspólnego pieczenia. Był wspólny spacer, kwiaty, wianki i przytulańce. Było wspaniale!!!


Dla Dominika najmilsze było wspólne leżenie całą gromadką w łóżku i wieczorne czytanie. Powiedział, że czuje się jak Dzieci z Bullerbyn.
Sylwio, Piotrze, Zosiu, Haniu dziękujemy i zapraszamy ponownie.
Pozdrawiamy!