Domowy zakątek: 2022

Po długim czasie adwentowego oczekiwania nadeszły święta Bożego Narodzenia

Wyczekiwaliśmy ich z wielką radością wykonując różne zadania. Wśród nich były prace plastyczne, pieczenie pierniczków, czytanie zimowych i świątecznych książek.

Część adwentu przypadła na czas chorowania Leosia na ospę. Był to bardzo dobry czas. Później wróciliśmy do pracy i wiele zadań musieliśmy odpuścić.

Boże Narodzenie zaczęliśmy z Leosiem świętować już w piątek, kiedy to w pracy odbyła się uroczysta wigilia dla wszystkich pracowników, oraz dla dzieci ze świetlicy, klubu malucha oraz z Ukrainy. Całkiem spontanicznie pani na szwalni uszyła rano stroje owieczki i Leoś występował w swoich pierwszych jasełkach.

W swoim stroju wyglądał bardzo uroczo i wzbudzał uśmiech na twarzy całej widowni.

Po powrocie do domu zabraliśmy się za przygotowania do naszej domowej wigilii..

Bardzo lubię tę noc przed wigilią, kiedy dom już uśpiony, a ja mogę działać w kuchni. Dzieje się wtedy magia i z piekarnika wyskakują coraz to nowe wypieki. W tym roku zabrakło tej magii, gdyż Leoś wyspał się do późnego popołudnia, a nocne usypianie trwało na tyle długo, że zasnęłam razem z nim.

Mimo to zdążyliśmy wszystko przygotować na czas. W wigilię Leoś dostał bardzo wysokiej gorączki i ten czas był dodatkowo trudny.

Takie kawki przygotowywał dla wszystkich mój mąż.

Leoś po drzemce nabrał energii i wieczorem mogliśmy wspólnie usiąść do wigilijnego stołu.

Takie śliczne ozdoby zrobiliśmy z masy solnej w pracy z dzieciakami

Nie wiem czy to lek przeciwgorączkowy, czy wigilijne wrażenia tak na Leosia podziałały, ale nie mógł zasnąć do bardzo późna.

Cały drugi dzień świąt z Leosiem spędziliśmy w piżamach.

Te ceramiczne ozdoby podarowała nam Kasia, na naszej kobiecej wigilii u Joli, o której może uda mi się jeszcze napisać.

Na naszym świątecznym stole nie było wielu nowości oprócz łososia, którego tym razem piekliśmy w całości w folii w maśle i z cytrynami. Wyszedł bardzo soczysty i smaczny. Z reszty łososia powstała choinka z ciasta francuskiego. W środku kulek ser plus łosoś pieczony.

Wigilijna gorączka Leosia i choroba wisząca w powietrzu uniemożliwiły nam realizację pewnych planów. W Boże Narodzenie, ja też już zaczynałam się czuć trochę przeziębiona. W nocy z 24 na 25 grudnia zmarła nasza ciocia, która mieszkała z rodzicami. Ciocia była siostrą babci. Rodzice opiekowali się nią w tych od wyjścia ze szpitala. Podziwiam mamę za tą jej troskę i oddanie drugiemu człowiekowi.

Mimo choroby, śmierci cioci i wielu innych trudów, to były bardzo piękne święta.

Udało się spotkać choć z częścią rodziny.

W Boże Narodzenie świętowaliśmy naszą 17 rocznicę ślubu. Jestem wdzięczna za te nasze wspólne lata. Za każdy dzień razem.

Drugi dzień świąt spędziliśmy odpoczywając. Ja nie czułam się za dobrze i część dnia przespałam z Leosiem, któremu wróciła gorączka. Razem spędziliśmy cały dzień w piżamkach.

Teraz świętujemy dalej ciesząc się okresu oktawy Bożego Narodzenia, przylotem siostry i nawet ta grypa która nas dopadła nie taką straszna, gdy się ma starsze dzieci w domu.

Mam nadzieję Kochani, że jesteście zdrowi i pięknie spędziliście to bożonarodzeniowe świętowanie.

Niech nowonarodzona Dziecina obdarza Was i Wasze rodziny swoim błogosławieństwem.

Dziękuję tym, którzy są że mną od dawna i wciąż tu zaglądają. Dziękuję zaś pamięć w czasie świąt, za życzenia oraz prezenciki.

Przytulam Was mocno i do napisania!

Spadł śnieg. Bardzo dużo śniegu.

Jest pięknie, biało, bajecznie.

Obserwujemy spadające płatki śniegu, jeździmy na sankach, odśnieżamy podwórko i zakopujemy się w śniegu. Zima jest piękna, ale chwilami przerażająca, zwłaszcza, gdy trzeba opuścić ciepły domowy zakątek i zmierzyć się z zaspami, śliskimi drogami i śnieżną, zimową mgłą.

W takich chwilach jeszcze bardziej doceniam czas, kiedy możemy być razem w domu i czuć się bezpiecznie.