Świąteczna niespodzianka i wielka radość

Nie cierpię porannej pobudki. Szkoła powinna być na 9.00. Trudno mi jest wstać, nawet jak wcześniej się położę. Zazwyczaj chodzę spać parę minut po północy. Rano dźwięk budzika sprawia, że mam ochotę schować się pod kołdrę, ale jak tylko wstanę to jest dobrze. Dziś mroźny poranek przywitał nas takimi malowidłami na oknach

Po odwiezieniu chłopców do szkoły byłam zaproszona na herbatkę do Joli :), którą wypiłam z wielką przyjemnością. Zabrałam aparat i przy okazji zrobiłam kilka zdjęć, bo wszystko na dworze wyglądało przepięknie!

Wybierając się do Joli zabrałam sekator, z myślą, że podjadę gdzieś blisko lasu, po kilka gałązek świerku i sosny, tymczasem Jola zabrała mnie na tyły swojego podwórka, gdzie igliwia było pod dostatkiem i to różnego rodzaju. Wróciłam do domu z ogromnym wiadrem gałązek. Na drugie śniadanie zjadłam świeżą bułkę z masłem i domowym twarożkiem. Niestety jakiś taki suchy mi wyszedł, ale i tak smakował dobrze.

W domu właściwie byłam kilka chwil. Umyłam naczynia, poskładałam pranie i już trzeba było pędzić do szkoły.

Gdy spóźniona jechałam do szkoły i po drodze spotkałam pana listonosza, który wyszedł zza domu machając do mnie przesyłką. Tak się cieszę, że się spóźniłam do szkoły bo tak pewnie tylko avizo w skrzynce by zostawił. Wystarczyło, że zobaczyłam imię Adresatki, a już mi się buzia uśmiechnęła od ucha do ucha.

" Gdybyśmy mogli widzieć

niematerialne więzy łączące nas z ludźmi

oraz efekty wzajemnego oddziaływania, 

popadlibyśmy w zdumienie." - Claude Bragdon

Taki cudowny cytat dostałam w mailu od Asi, mojej cudownej i wiernej czytelniczki. Pisałam już o Asiach, a to właśnie jedna z nich. 

Śledzi każdy wpis i jest tutaj od kilku lat. Dziś popłynęły mi łzy wzruszenia.

Miała być tradycyjna kartka świąteczna, a przyszła przesyłka z grubą i ciężką zawartością.

Po kształcie domyśliłam się, że będzie to książka, ale do głowy mi nie przyszło, że będzie to książka, którą bardzo chciałam mieć, bo podobały mi się jej zapowiedzi.

Śpieszyłam się do szkoły, więc tylko na szybciutko przeczytałam przepiękną kartkę i kartkę świąteczną, którą Asia zrobiła własnoręcznie, ze swoim synkiem Wojtusiem :)

W szkole miałam pomóc pani w zajęciach plastycznych w klasie Dominika, podobnie jak tydzień temu, ale okazało się, że dzieci składały i dekorowały brokatem gwiazdy, na szkolne jasełka.

Ze szkoły pojechaliśmy prosto na rekolekcje. Dziś było zakończenie i spowiedź, dlatego było wcześniej.

Mieliśmy jeszcze troszkę czasu i na parkingu jeszcze raz na spokojnie przeczytałam słowa napisane przez Asię. Wzruszyłam się bardzo! Tam mi się ciepło na sercu zrobiło i poczułam ogromną wdzięczność, do Asi i do tych wszystkich osób, które okazują mi tyle serdeczności mimo, że osobiście się nie znamy.

To jest niezwykle miłe.

Miałam Was w swoim sercu i pamięci podczas mszy. 

Ucieszyłam się bardzo gdy weszliśmy do domu, bo mogłam nareszcie rozpakować resztę przesyłki.

Trudno jest opisać wdzięczność i tę radość. 

Asiu Kochana DZIĘKUJĘ!!!

Wszystko jest takie piękna. Ta kartka i moje ukochane kolory, guziczki, tasiemki, same cudowności, a pocztówka z ilustracją Macieja Szymanowicza przepiękna. Zakładka o jakiej nawet nie śniłam i ta przepiękna książka, a wszystko tak cudownie zapakowane!

Pięknie!!!

Jutro napisze maila, a dziś tutaj w tym miejscu jeszcze raz DZIĘKUJĘ!!! i serdecznie Cię pozdrawiam!

Miłej środy Wam życzę Kochani. My jedziemy na wycieczkę z Dominikiem i jego klasą :)