1 września

Rozpoczął się nowy rok szkolny. Jeszcze kilka dni temy dzieci nie chciały nawet słyszeć, że wakacje się kończą.

Dziś było inaczej. Nikuś wstał pierwszy. Był bardzo radosny i czekał na wyjście z domu. Dominisiowi ciężko było wstać (mnie jeszcze bardziej), ale gdy tylko wszedł do swojej klasy rozprominił się i do domu wrócił bardzo zadowolony.
Cieszył się, że zobaczył się ze swoją ukochaną Panią, która go przytuliła i powiedziała, że cieszy się, że go widzi. Był szczęśliwy, że spotkał się ze swoimi kolegami, a zwłaszcza ze swoim przyjacielem Oskarem.
Wielką radością jest również to, że na tym samym korytarzu będzie spotykał się z kolegami z przedszkola, którzy teraz poszli do pierwszej klasy.

W domu pakował się do szkoły z jakimś takim entuzjazmem. Miło było na to patrzeć.
Gdy zapytałam go z czego się cieszy najbardziej, odpowiedział: "cieszę się, że wreszcie jestem w drugiej klasie bo pójdę do Pierwszej Komunii Świętej".

Nikuś w zerówce. Spełniło się ego marzenie i ma szafkę w szatni, ze swoim przyjacielem Jasiem.

A mnie cieszy to, że dzieci dziś były pełne entuzjazmu. Wzrusza mnie to, że mają przyjaciół, o których mówią z taką serdecznościa, za którymi tęsknią.
Cieszy mnie nasza dzisiejsza rozmowa, pełna uśmiechów i szczegółów w relacjonowaniu pierwszego dnia nowego roku szkolnego.
Mam nadzieję, że ten entuzjazm pozostanie na długo.
A wszystkim dzieciom, ich rodzicom oraz nauczycielom, życzę dobrego nowego roku szkolnego, pełnego mądrości, radości, sukcesów i wzruszeń.
Pozdrawiam!
Iza