Nowy 2013 Rok

W domu nadal trwa świąteczna atmosfera. Cieszę się, że okres bożonarodzeniowy trwa do 2 lutego bo możemy się jeszcze przez jakiś czas nacieszyć świątecznymi dekoracjami, choinką i kolędami.

Miło ogląda się świateczne filmy, których kilka nowych obejżeliśmy w ostatnim czasie. Jednym z takich filmów był "Noel. Czekając na cud" czy "Bajkowe święta", które oglądaliśmy całą rodziną.

Dziś już Nowy Rok. Życzę Wam aby spełniły się w nim Wasze plany i marzenia.

Stary Rok był przepełniony radością, ale i smutkiem głównie spowodowanym śmiercią kilku bliskich osób w naszej rodzinie. Na zakończenie roku zmarła moja ukochana babcia Celinka, której pogrzeb był wczoraj. Wspominałam o babci na blogu już kilka razy przy okazji różnych wpisów głównie tych kulinarnych. Miała 78 lat i była przecudowną, ciepłą i uśmiechniętą osobą, która pozostanie w naszej pamięci i w naszych sercach.

Babcia potrafiła wspaniale gotować. Jako dziecko byłam strasznym niejadkiem i babcia zawsze próbowała mnie dokarmić. Gotowała kilka różnych potraw, żeby dogodzić wszystkim członkom rodziny.
Gotowała przepysznie! Nauczyłam się od niej robić pierogi z jabłkami, cukrem, masłem i cynamonem- mój przysmak z dieciństwa. Teraz pierogi uwielbiają moje dzieci i zajadają się nimi jak ja kiedyś.
Na pamiątkę mam zdjęcie babci robiącej pierogi sprzed czterech lat. Byłam ją wtedy odwiedzić z półtora rocznym Dominisiem.

  Babcia była dla mnie wyjątkową osobą. Cieszę się, że na pamiątkę pozostały mi po niej zdjęcia i miłe wspomnienia.

"Nasza pamięć przechowuje okruchy wspomnień, które, nie wiedzieć jak, potrafi ożywić we właściwej chwili".

Gdy całą rodziną czuwaliśmy przy umierającej babci obudziły się moje wspomnienia.
Jedno z najmilszych to to gdy babcia zabierała nas na łąkę, rozkładałą kocyk i zaplatała nam wianki z kwiatów, które dla niej nazbieraliśmy głównie stokrotek i polnych koniczynek oraz to gdy z dziadkiem zabierali mnie, moich kuzynów, kuzynki, a później też siostry gdy były starsze do lasu na jagody. Jechaliśmy na rowerach i wracaliśmy, zmęczeni i umorusani, ale nigdy głodni bo babcia zawsze zabierała dla nas bułki i sok malinowy do picia.
Babcia była człowiekiem wiary i modlitwy i taka uśmiechnięta zawsze pozostanie w naszych sercach.

"Gdy przychodzi czas odejścia z tego świata, na nas wszystkich czeka niebo, trzeba tylko czystości serca".