Stare ozdoby choinkowe i świąteczne wspomnienia z dzieciństwa.

W tym roku wyjątkowo spokojnie przygotowujemy się do Świąt. W domu posprzątałam już na Mikołaja choć i tak ciągle jest coś do zrobienia, ciągle jakieś lego porozwalane, które nawet nie wiadomo kiedy wychodzi z pudełka lub kredki wysypane, które ciągle są potrzebne. Dzisiaj dekorowaliśmy dom zielonymi gałązkami i mieliśmy piec pierniczki, ale już nie wyrobiliśmy się. Jutro przeznaczymy na to cały dzień.

Choinki żywej jeszcze nie mamy ale ozdoby już czekają w pudełkach.
W tym roku zagości też kilka ozdób z tych pudełek.

Ozdoby latem przywiozłam z domku mojej już nie żyjącej cioci Jóżi. Są bardzo stare. Niektóre kiedyś gdy byłam dzieckiem gościły na naszej choince np. te dzwoneczki w kółeczku.

Dzwoneczki trafiły do cioci gdy nastała moda na dwukolorowe choinki. Wtedy pozbyliśmy się starych bombek. Nasza choinka mimo starań i tak zawsze była kolorowa. Teraz gdy sama mam dzieci myślę, że takie kolorowe są najpiękniejsze.

Co roku oprócz ozdób, które dokupujemy chłopcy dostają po jednej takiej wyjątkowej. Pierszy był konik na biegunach wyglądający jak z piernika. Dominiś dostał go na pierwsze święta gdy miał 3 miesiące.  Za kilkanaście lat jak zodoby przetwają chłopcy będą mogli zawiesić je na choince w swoim domu, który stworzą. Dostaną je zapakowane w pudełku.
Bardzo podobają mi się wystylizowane choinki biało srebrne z kryształowymi ozdobami ale na pewno nie pasowałyby do niej własnoręcznie przygotowane ozdoby przez moje dzieci, kolorowe łańcuchy czy barwne aniołki dlatego nasza choinka co roku jest kolorowa z dominującym kolorem czerwonym.
Będzie na niej mnóstwo pierników i kruche ciasteczka z czerwoną wstążeczka, takie jak z siostrami wieszałyśmy kiedyś na naszej choince. W czasie przygotowań świątecznych w dzieciństwie najbardziej lubiłam pieczenie ciasteczek i ciast oraz pastowanie mebli.
Mama jest bardzo zorganizowaną osobą i zawsze ma wszystko zaplanowane i rozpisane na kartkach. Plan sprzątania. plan zakupów z podziałem na mięsne, owoce, warzywa i inne. Był też plan potraw. Wspólnie uzgadniałyśmy co w tym roku robimy na święta. Moje ulubione potrawy to bigos, miodownik z kaszą manną i rolada czekoladowa tzw. gałąź wigilijna. Może w tym roku uda mi się zrobić tą roladę. Były też uwielbiane przez nas wafelki z przepysznym nadzieniem z żółtek, pokruszonych herbatników, powideł śliwkowych , cukru i kakao.
Bardzo lubiłam sprzątać w naszym pokoju. Mieliśmy śliczne czarno białe meble, błękitną tapetę, dwa łóżka zrobione z drewna przez tatę. Łóżka miały cztery gałki na każdym narożniku i materace wypełnione słomą. Na łóżka mama uszyła śliczne błękitne narzuty i w oknach z tego samego materiału cudne zasłonki z falbankami. Później w pokoju stało również niebieskie łóżeczko. Bardzo lubiłam ten pokój, który przechodził różne metamorfozy, niektóre już jako nastolatka przeprowadzałam sama, Pewnego dnia kupiłam w sklepie za 4 złote worek farby w proszku i białą tapetę w małe błękitne kwiatuszki przemalowałam na żółto w kilka godzin gdy nikogo nie było w domu. Póżniej wyciełam z szablonu wzór tulipana i poodbijałam go na ścianach czerwoną plakatówką.
Lubiłam zmiany w domu. Mama właśnie przed świętami robiła przeróżne zmiany w domu. Zmieniała okleinę na meblach kuchennych czy tapetę w kuchni, przyklejała koronki w kuchennych szafkach czy z tatą montowała zrobione przez niego drewniane obudowy na grzejniki. Na święta w domu zawsze zachodziły jakieś miłe zmiany, które bardzo lubiłam.
W domu rodzinnym w kuchni stał biały piec kaflowy, na którym przygotowywało się posiłki. Uwielbiałam przed świętami myć ten piec i na biało fugować. W święta na rozgrzanym piecu mama kładła na piecu sosnowe gałązki i w domu roznosił się śliczny zapach. Na piecu w wielkim garze stał bigos najlepszy jaki do tej pory jadłam.
Co roku wybieraliśmy lalkę, która najbardziej będzie się nadawała na dzieciątko Jezus. Zawijaliśmy ją w pieluszkę i wkładaliśmy do żłóbka, pozbijanego z listewek i wyłożonego siankiem.

Nie lubię zimy, ale myślę, że Święta Bożego Narodzenia to najpiękniejszy i mój ulubiony okres w roku.
W poniedziałek byłam odwieźć Dominisia do przedszkola, ale jak tylko dowiedziałam się, że dużo dzieci choruje na grypę jelitową przyjechaliśmy do domu. Nie dawno wszyscy  przechodziliśmy jelitówkę i nie chę znów przez święta tego przeżywać dlatego chłopcy do nowego roku mają wolne.
Dominiś z Nikusiem ubrali w Dominisia pokoju małą sztuczną choinkę.

Jest bardzo kolorowa. Jeszcze zawiśnie na niej kilka pierników, żeby choć trochę pachniałą świętami.
Zrobiłam też dwa wieńce świąteczne, które zawisły na drzwiach.

Jeden na wejściowych, a drugi na naszym poddaszu.

Bardzo podobają mi się bombki jakie w tym roku można było kupić w biedronce. Ok 19 sztuk za 13 złotych. W pastelowych kolorach.

Wśród pamiątkowych rzeczy po Cioci znalazły się również stare szpulki i  zeszyt z przepisami, a w nim powkładane opakowania po proszku do pieczenia, cukrze waniliowym, babce waniliowej i pieprzu czarnym mielonym.

W zeszycie oprócz przepisów na pączki, ciasta, racuchy, konfitury były również rady i przepisy kosmetyczne dotyczące pielęgnacji skóry suchej.
Nie lubię zbytnio otaczać się starociami, stare stylizowane  meble podobają mi się tylko u kogoś. W domu wolę jasność, świeżość i nowość. Niektóre jednak rzeczy mi się podobają i stanowią dla mnie wartość sentymentalną jak np. te bombki, szpulki czy stare fotografie.
Z dzieciństwa mam sentyment zwłąszcza do muchomorków. Mieliśmy takie śliczne duże. Niestety ani jeden długo nie przetrwał.
Jeden uchował się na  fotografii. Muchomorka zaniosłam go do przedszkola gdy pani kazała dzieciom przynieść jakieś ozdoby. Bardzo lubię to zdjęcie.
Zdjęcie było robione podczas zabawy choinkowej. Miałam wtedy 6 lat i byłam przebrana za czerwonego kapturka.

6 grudnia u Dominika w przedszkolu też był Mikołaj. Udało mi się zrobić zdjęcia wszystkim dzieciom.
A to moi chłopcy z Mikołajem.

Teraz kiedy mam swoje dzieci z każdym rokiem budzi się we mnie coraz to więcej nowych wspomnień z dzieciństwa. Marzę o tym aby w moich synkach też na lata pozostały miłe wspomnienia. Myślę, że będą mieli dużo łatwiej bo mają mnóstwo zdjęć, a one pomagają pamiętać.
Podziwiam na Waszych blogach wszystkie świąteczne przygotowania i nie mogę się nazachwycać.
Rozpisałam się bardzo.
Pozdrawiam Was serdecznie i życzę miłych przygotowań. Dziękuję Wam, że tu zaglądacie i pozostawiacie miłe słowa.