Wracam po tygodniowej przerwie z ogromnym uśmiechem na twarzy. Usmiecham się co chwilkę jak tylko wspominam mój egzamin. Wspominałam, że robię prawo jazdy. W środę miałam egzamin i jestem już po!
Wynik pozytywny, szok i ogromna radość. Łzy i euforia!!! Minęły dwa dni a ja nadal nie mogę w to wierzyć. Wczoraj odczuwałam ogromny stres mimo, że już po. Odreagowywałam ten egzamin.
Miałam wspaniałych pomocników, którzy pomogli mi sie przygotować. Mężą, który cierpliwie mi wszystko tłumaczył. Synków, którzy dzielnie jeździli ze mną na wszystkie lekcje teoretyczne i czekali z tatusiem na placu zabaw, towarzyszyli mi na placu manewrowym. Wspaniałą instruktorkę, dzielną kobietę i urodzonego kierowcę. Cudownego egzaminatora, który swym ciepłym głosem i jasnymi komendami oraz ludzkim podejściem ułatwił mi poradzenie sobie ze stresem i zdanie egzaminu.
Zdałam za pierwszym razem i jestem w szoku!
Nigdy mnie nie pociągała kierownica i dlatego dopiero po 10 latach od czasu kiedy mog lam już zdawać zdecydowałam się zrobić prawo jazdy. Kierowały mną przede wszystkim fakt, że będę musiała wozić dzieci do przedszkola.
Udało się. W nagrodę od moich wspaniałych chłopaków dostałam dwie książki, o których marzyłam.
Pierwsza to Apetyczna panna Dahl, na która od dawna czekałam, kiedy będzie w polskim przekładzie. Nareszcie jest i bardzo się z tego cieszę.
Książka jest cudna. Podzielona na pory roku, a każda pora roku na śniadania, obiady i kolacje.
"Zaczynamy od jesieni, bo właśnie wtedy wszystko się zmieniło. Lubię jesień bardziej niż inne pory roku za jej mgliste poczucie celowości, niedoświetlone poranki, ogniska, pieczone ziemniaki, nostalgię, kasztany i fajerwerki"
W książce jest dużo tekstu, wspomnień związanych z jedzeniem. Duża ilość opowiadań rekompensuje małą ilość zdjęć. Ja jestem wzrokowcem i lubię jak każda potrawa jest sfotografowana. Książka bardzo mi się podoba i już jestem ciekawa kiedy kolejna będzie przetłumaczona.
Druga książka w środę trafiła się całkiem przypadkiem. Byliśmy w Tk maxx i leżała tuż przy wyjściu przeceniona do granic pożliwości. Widziałam ją wcześniej u
Ani z Kup! Cookbook i bardzo mi się spodobała.
Jest w niej przeogromna liczba wspaniały zdjęć z prostymi przepisami w pięknej oprawie graficznej. Książka jest przecudna, słodka i bardzo klimatyczna. A tego klimatu nadają jej zdjęcia w starym obszczępionym , obtarganym stylu. Przepisy podane na starych kopertach, spranych ściereczkach wyglądają ciepło i bardzo domowo.
Bardzo podoba mi się ten słój z płatkami. Zdjęcia są śliczne, a pomysły wspaniałe. Nawet nie przeszkadza mi to, że jest to wydanie w języku angielskim bo przepisy są bardzo proste.
A te słoje z cukierami wyglądają przesłodko.
Są w niej również pomysły na słodkie świąteczne prezenty dla bliskich.
Te ostatnie zdjęcie jest takie sielskie, wiejskie i przytulne. Bardzo je lubię. O ksążce Ania pisała
tutaj. Myślę, że słusznie nazwała tę książkę "cudo nad cudami"
Z serdecznymi pozdrowieniami i uśmiechem od ucha do ucha - Iza
